Misschien wel de mooiste dinsdagmiddag van het jaar. Het is vroeg lente. Een week geleden schaatsten mensen nog op de vijver in Park Oog in Al, nu – zo’n 30 graden warmer – liggen ze langs dezelfde waterkant op kleedjes. Vogels fluiten, kinderen rennen gillend achter elkaar aan, bijna alle bankjes zijn bezet.
Het park heeft iets weg van een circusterrein. Een meisje heeft tussen twee bomen een kabel gespannen en probeert naar de overkant te lopen. Ze komt steeds tot de helft. Iets verderop zijn een man en een vrouw aan het jongleren, drie kleurige ballen elk. Naast hen gooien twee meisjes een frisbee over, daarachter een groepje dat in strakke sportkleren oefeningen doet.
Op het gras, dat nog een beetje drassig is, ligt een stelletje te slapen op een stuk zeil. Zijn hand ligt op haar onderrug. Een groepje jongens speelt een spel waarbij houten blokken omgegooid moeten worden met een stok. “Putin”, roept eentje na een slechte worp. Hij neemt een slok uit zijn blikje bier.
Het loopt tegen vijven als ouders hun kinderen manen van de speeltoestellen af te komen om richting huis te gaan. Vooral Lucas heeft daar nog niet echt zin in. Stoïcijns blijft hij aan het klimrek slingeren. Geef hem eens ongelijk.
Op een van bankjes zitten drie puberjongens, hun scooters naast zich geparkeerd. Ze praten over Demi. Zij was “het projectje” van een van de jongens. “Echt jouw baby’tje.” Er komt een vierde jongen aangereden, die begroet wordt met “wajo, wajo, wajo”.
De oudere vrouw op het bankje ernaast krijgt er niks van mee, ze lijkt in haar eigen wereld te zitten, haar ogen gesloten en haar hoofd richting de zon gedraaid om de laatste zonnestralen van de dag te vangen. Om klokslag vijf uur trekt ze kalm haar jas aan en vertrekt ze. Ze groet de man die op het bankje naast haar een tomaat eet. “Fijne dag nog, hè.” “U ook, mevrouw.”
De wandelpaden rondom het park zijn dan al gevuld met kinderwagens. De koordloopster bergt haar kabel op, de sporters gaan er in looppas vandoor. Lucas hangt huilend over de schouder van zijn vader, ook voor hem zit de mooiste dinsdagmiddag van het jaar er nu echt op.
Hee Mark, wat een leuke stukjes schrijf je. Ik zie wat je meemaakt en beschrijft zo voor me.
Ben benieuwd naar het vervolg!!
Groetjes, Miets
Dank je Miets, leuk dat je meeleest!