De deurbel gaat. Ik schrik wakker. Wie belt er nou in godsnaam op dit tijdstip aan? Hoe laat is het eigenlijk? Oh, half twee ’s middags. Ik stap uit bed en trek de eerste de beste broek aan die ik kan vinden. Als een pasgeboren kalf zwalk ik de woonkamer van ons appartement binnen, waar logee R. intussen ook al grommend wakker is geworden. Ik pak de hoorn van de intercom. ‘Hallo?’ ‘Hey’, zegt een vrouwenstem. De bovenbuurvrouw. ‘De deur wil niet open.’
Terwijl ik een trainingsvest aantrek loop ik de trap af naar de voordeur. Halverwege moet ik even de leuning vastpakken om mijn evenwicht te bewaren.… Lees verder