Over het leven als moeizaam gerommel

Tussen twee eindbestemmingen bevindt zich de wereld en daarin lopen wij wat onwennig rond. Met dit motto is meteen duidelijk hoe Bob den Uyl over het leven dacht. Den Uyl (1930-1992) was schrijver van verhalen en essays en zijn beste werk is in 2019 door cabaretier Johan Goossens gebundeld in het boek Morgen als de zon schijnt.

Den Uyl schreef veel reisverhalen (de VPRO reikte tussen 2004 en 2019 jaarlijks een prijs uit die zijn naam droeg voor het beste reisboek), maar verwacht geen lyrische landschapsbeschrijvingen van verre oorden, spannende avonturen of inspirerende ontmoetingen met locals.

Meer Bob den Uyl is: een lekke fietsband krijgen in België, geen fietsenmaker kunnen vinden, alle hotels vol, slapen op een treinstation waar daklozen zijn heupfles jenever leegdrinken.… Lees verder

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Boeken

Een Parijs’ café in de jaren 60

Een Parijs’ café in de jaren 60. Heerlijke zin, heerlijke setting voor een boek. In het café van de verloren jeugd van Patrick Modiano (uit 2008) staat vol met heerlijke zinnen.

Geladen zinnen, die schitteren in eenvoud (‘Ze zei dat het voortaan te laat zou zijn om terug te gaan naar haar echtgenoot’) of regelslang dansen (‘In dit leven, dat soms veel weg heeft van een braakliggend terrein zonder wegwijzers, zou je tussen alle vluchtlijnen en verloren horizonnen een paar aanknopingspunten willen vinden en een soort kadaster opstellen, om niet langer het gevoel te hebben dat je stuurloos rondzwerft’).

Nobelprijswinnaar Modiano schreef een portret van de jonge Parisienne Louki, die dolend door het leven gaat en constant op de vlucht lijkt.… Lees verder

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Boeken

Functioneel saaie Avonden

De Avonden van Gerard Reve herlezen, de klassieker uit 1947 over de handel en wandel van Frits van Egters (23) tussen 22 december 1946 en Oud en Nieuw. De eerste keer dat ik het las was ik zelf van Frits’ leeftijd en kwam ik tot de helft. Het lag nog een tijdje op mijn nachtkastje tot ik besloot het maar weer in de boekenkast te zetten. Ik vond het een onnoemelijk saai boek.

Het is onder sommigen blijkbaar een ding om het boek jaarlijks in december te herlezen. Een van die mensen zei me dat het inderdaad een vrij saai verhaal is, maar dat ik het moest zien als een portret van naoorlogs Nederland.… Lees verder

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Boeken